Divaldo Pereira Franco was de jongste van dertien kinderen van het echtpaar Francisco Pereira Franco en Ana Alves Franco, die overleden zijn. Divaldo werd geboren op 5 Mei 1927, in de stad Feira de Santana, in de deelstaat Bahia, in Brazilië. Hij studeerde op de plaatselijke school in Feira de Santana, waar hij in 1943 het diploma van basisschooldocent behaalde. Hij verhuisde naar Salvador in het jaar 1945, hij slaagde voor het toelatingsexamen bij de IPASE (een instituut voor voorziening en hulp voor staatsambtenaren), waar hij zijn werkzaamheden startte op 5 December 1945, en daar verbleef tot zijn pensioen in de jaren zeventig.
Divaldo is een medium met buitengewone mediamieke gaven (automatisch spreken, helderziendheid, helderhorendheid, automatisch schrijven, etc.) geschoold in het licht van de leer die gecodificeerd is door Allan Kardec.
Als we het over Divaldo hebben, dan mogen we niet vergeten de naam te noemen van de in hoog aanzien staande geest Joanna de Ângelis, die hem zijn hele leven heeft begeleid. Deze geest, die een diepe wijsheid tentoonspreidt, manifesteerde zich voor de eerste keer in zijn jeugd, zij gaf haarzelf de naam van bevriende geest, ondanks de herhaaldelijke pogingen van zijn zijde om achter haar werkelijke identiteit te komen. Pas heel veel later identificeerde deze bevriende geest zich als de geest van de Sóror Joana Angélica de Jesus, non van het convent van Lapa, Salvador, vermoord op 20 Februari van het jaar 1822, door soldaten die streden tegen de onafhankelijkheid van Brazilië, toen ze heldhaftig de eer van haar beschermelingen verdedigde.
Zij bleef zolang anoniem met als enig en uniek doel, om het medium en de beginnende groep te beschermen tegen mogelijke geestelijke verstoringen en grootheidswaanzin, die vrijwel altijd mediums het slachtoffer van obsessies, fascinaties, mystificaties maken, waardoor zij het onderwerp worden van lachwekkende situaties, m.a.w. hen ten val brengen.
Gesterkt door een onverwoestbaar rationeel geloof, stichtte hij het centrum Centro Espírita Caminho da Redenção (Spiritistisch Centrum de Weg van de Redding), op 7 September van 1947, dat tientallen departementen bestuurt die hulp bieden aan jonge hulpbehoevenden en hun families, als ze die hebben. Een van deze nobele departementen is de Mansão do Caminho, opgericht op 15 Augustus 1952, dit orgaan heeft gedurende tientallen jaren, miljoenen kinderen geholpen en opgevoed, die nu volwassenen zijn die een goed leven leiden en geheel geïntegreerd zijn in de samenleving.
Deze ervaring heeft al heel lang waardering ontvangen en wordt in de harten gedragen van verschillende gouverneurs en heeft als inspiratie gediend voor andere private en publieke projecten, die hulp verlenen aan te kort komende kinderen.
Als groot automatisch schrijvend medium, heeft Divaldo meer dan honderd boeken gepubliceerd, waarvan de opbrengst ten goede komt aan de sociale diensten van de Mansão do Caminho en aan andere instituten van sociale samenwerking. Alleen al in de Portugese taal werden al meer dan vier miljoen boeken verkocht.
Er zijn al meer dan 42 verschillende boeken vertaald in de volgende talen: Spaans, Engels, Frans, Pools, Duits, Tsjechisch, Italiaans, Esperanto en omgezet in braille (blindenschrift). Zoals we al gezegd hebben, worden de auteursrechten afgestaan voor sociale doelen, omdat de geesten niets vragen voor hun diensten.
Deze werken hebben als doel het verspreiden van het Spiritisme – het wederopgestane Christendom -, op een adequate wijze en zonder enig gevoel van superioriteit, want het Spiritisme respecteert alle oprechte overtuigingen, en zal het geweten van hen die anders denken niet kwetsen, omdat er evenveel filosofische, religieuze en morele leerstelsels bestaan als overeenkomen met de behoefte aan vooruitgang van individuen en van groepen.
Tientallen geesten hebben zijn werken geschreven. Maar, er is slechts een enkele van hen nodig om een veilige weg te hebben voor het bereiken van ons innerlijke evenwicht, van onze vrede. Uit velen halen wij de volgende aan: Joanna de Ângelis, Manoel Philomeno de Miranda, Victor Hugo, Amélia Rodrigues, Vianna de Carvalho, Rabindranath Tagore, Marco Prisco, Otília Gonçalves e Bezerra de Menezes.
Divaldo Franco kreeg al erkenning door tientallen publieke en private instituten, zowel in Brazilië als in het buitenland, voor zijn werk ten behoeve van de minder bedeelden en hen die lijden en voor de vrede die hij geschonken heeft aan vele gewetens.
(Gehaald uit het tijdschrift van het II Spiritistisch Portugese Congres)
